Merhabalar.Ben emekli öğretmenim ergenlikten beri kirli kadın çamaşırı koklama hastalığım var.Onlar ile cinselliğimi,mastırmasyon yaparak gideriyorum.Evliyim bu hastalığım hiç sönmeden devam etti ediyor.Başka bir şey onları hayal ederek cinsel dürtülerimi tatmin etmeye çalışıyorum.Başka cinsel bir hastalığım daha var onu sonraya bırakıyorum.Uzman doktor olarak kısa değerlendirme yaparsanız memnun olur saygı sevgilerimle.

Hocam merhaba.Bende bazı sorun diye tabir ettiğim sıkıntılar mevcut.Ben her zaman benim dediğim olsun istiyorum.Olmadığında ise çok büyük tepkiler verip sinirleniyorum.Bazı zaman krizlere magruz kalıp kendime ve karşımdakilere unutulmayacak zararlar ve sözler sarfediyorum!Kendi kişiliğimden farklı biri olduğumu daha iyisi oldugumu ve bende iyilerine düşman oldugumu hissediyorum anlaşamadığımı kıskandığımı düşünüyorum.Örneğin farklı bir ortamda yani arkadaş ortamında benden üstününü gördügümde neşeli olamıyorum nasıl onu geçebilirim diye kıskançlıklar içine giriyorum.Ama bir ortamda benden üstününü göremediğimde çok neşeli bir hale bürünüyorum aslında kendime güveniyorum fakat bazen oluyoki kendimi en dipte görüyorum.Herşeye takıntılı bi hale geldim!Aile ortamım küçük yaşlarımda pek parlak değildi.Annen babam boşanmış bana babannem ve dedem bakmış bu yaşa getirmişti.Okumamıştım çalışmayı sevmezdim ve bi çogu kez assagılanmıştım.haklarını yiyemem fakat dedigim gibi parlak bir aile yasamım yoktu.Birde arkadaş ortamım kısıtlı az arkadasım dostum var.Bana yakın olmaya calısan arkadaslarımdan suphe duyuyorum param içinmi benimleler arabam var diyemi bi çıkarımı var acaba diye diye arkadasta edinemiyorum.Sevgilim var 1 bucuk sene oldu cogu kez az olur mılyonlarcakez ona etmedigimi bırakmadım.Anlattıklarımla sınırlı degil daha bi çogu şey var ama ben bunları aşmak istiyorum kendimi kendim oldugum için sevmek istiyorum.Şimdiden teşekkürler

2-3 seneden beri garip duygular hissediyorum bir iki kere psikoloğa gitti depresyon dediler duygularımıda tam olarak toplayamıyodum aktaramıyordum ama şimdi toparlıyabiliyorum Sanki havada uçan bir kağıt parçasıymışım gibi bomboş hissediyorum kendimi. Duygularım yok oldu tamamen şu anda sanki yok gibi birşeyim. Bedenimin içi yokmuş gibi kalbim yokmuş gibi resmen. Kafamın içi bomboş gözlerim boşuna bakıyormuş gibi. Birşeyler yapiyorum sanki kendi irademle değil de kendiliğinden yapıyorum bunları aglayamiyorum sevemiyorum kimseye karşı br duygum yok sanki duygularım yok oluş gibi yaşadığım yerde bir yere giderken otomatikte gider gibiyim aklımda düşüncelerle gidiyorum yola bakan gözler kendi iradem ile değiyde otomatik bakıyormuş gibi birde çok aşırı hayal kuruyorum lütfen yardım edin okuduğunuz için teşekkür ederim