1) Muayenede önce görme keskinliği ölçülür. Her gözün ayrı ayrı muayene edilmesi gerekiyor. Belli bir uzaklıktan farklı büyüklüklerde harf ve şekiller gösterilir, onları tanınması veya tarif edilmesi istenir. İster çocuk ister yetişkin olsun harf okumayanlar için özel şekiller kullanılır. Bu muayenenin sonunda gözlerin her birinin görme gücü tespit edilir.

2) Ardından gözlük gereksinmesi olup olmadığına bakılır. Görme gücü tam olsa bile yine de gözlük gereksinmesi olabilir. Bunun için ya bir makine ya da cam ve ışık yardımıyla gözlerde kırılma kusuru olup olmadığı ölçülür. Muayenenin sonraki aşamasında “hangisi daha iyi?” diye sorulmasının nedeni, ölçülen değerlere göre hangi camla veya camsız daha net ve daha rahat olunduğunu anlamaktır.

3) Bu muayene de deneme çerçeveleri ya da otomatik bir cihazla yapılır. Otomatik cihaz herkes için çok rahat olmaz ve aslında yine “hangisi iyi” sorusunun sorulması gerekiyor.