Okul döneminde sosyal çevreyle özdeşleşen çocuk, ergenlik döneminde arkadaşlarıyla özdeşleşir. Onlara benzemeye ve aynı zamanda onların arasından sıyrılmaya çalışır. Çocuğun arkadaşlarına benzemeye çalışması ailede şaşkınlıkla karşılanır. Bu benzeme çabası çocuğun ailesini reddetmesine neden olabilir. Ailesini beğenmeyebilir. Bu doğal bir süreçtir ve ailenin bundan tedirginlik duymasına gerek yoktur.

Çocuğun ergenlik döneminde aileyi reddetme eğilimine girmesi, ileriki yıllarda da bu tutumunu sürdüreceği anlamına gelmez. Aileler, çocuklarının içine girmeye çalıştığı grubu sevmeli, saymalı ve onore etmelidir. Bunun tersini yapan aile kendisi kaybeder.

Ergenlik dönemi benzerleri arasında sivrilebilme dönemi olduğu için çocuk, şekilsel olarak da girdiği gruba benzemeye başlar. Saç biçiminden kılık kıyafetine, makyajdan takılarına kadar görünüşünü günün trendine uygun hale getirmeye çalışır. Aile, bütün bunlar kendi gençliklerine ve anlayışlarına uymasa bile, aşırı tepki vermekten kaçınmalıdır ve olağan karşılamalıdır. En büyük sorun, ailenin çocuk için liman olmayı yitirdiği durumda ortaya çıkar.

Op. Dr. Aytun AKTAN

Mrb hocam ben en son mayisin25de adet godum bugun 45ci gun oldu hale görmedim esimlede 18de bebek yapmaya karar verdik acaba hamilemiyim test tutum ci... devamı